Blogpost

Netsheila geeft ‘netwerkles’ aan inburgeraars. Onze drijfveer is simpel: ‘Als vluchtelingen hun land verlaten, is hun netwerk het meest waardevolle wat ze achterlaten. Een klein, eentonig netwerk werkt armoede en een gebrek aan kansen in de hand. Een sterk en divers netwerk levert kansen op banen, vrienden, welvaart en welzijn. Om vanuit het niets netwerken te bouwen is een vaardigheid en die vaardigheid kun je leren.’

Wat is ‘netwerkles’?

Betekenis is belangrijk. Men verstaat van alles onder ‘netwerken’. Bijvoorbeeld, er zijn mensen die denken dat netwerken iets is wat je vooral doet tijdens een borrel, waarbij een visitekaart nooit mag ontbreken. Of dat een ‘buddy’ dezelfde functie kan vervullen als een netwerk. Of dat netwerken vooral te maken heeft met een baan zoeken. Dat zijn allemaal – mogelijke  – applicaties van wat een netwerk werkelijk is. Een netwerk is feitelijk veel meer, en veel belangrijker, dan dat.

Een netwerk is duurzame uitwisseling tussen individuen, groepen en/of organisaties. Om je netwerk op te bouwen en volledig te kunnen benutten, heb je vaardigheid nodig. Netwerkvaardigheid. Iedereen kan het leren. Zonder netwerkvaardigheid kamp je met een gebrek aan kansen en te weinig mensen waarmee je je ambities kunt realiseren. In mijn boek So You Think You Can’t Network ga ik hier uitgebreid op in.

Netwerkles – een basistraining

Netsheila heeft een basistraining ontwikkeld waarin mensen, ongeacht hun opleidingsniveau, sociale positie en taal, de vier vragen leren stellen die nodig zijn om netwerken volledig te benutten. Hiermee leren participanten helder te formulieren wat ze nodig hebben, waar een ander aan bij zou kunnen dragen. De participanten leren aandachtig te luisteren en in plaats van zelf naar oplossingen te zoeken, mee te denken met elkaar over wie zij kennen die bij zou kunnen dragen aan de ander. Ze activeren hun netwerken, voor een mede-participant. Om de beurt laten mensen weten waar ze op uit zijn, wat ze nodig hebben en ontvangen suggesties om in contact te komen met kennis van de anderen.

Met deze nieuwe vermogen om vragen te stellen en te delen waar je op uit bent op zak, is de tweede helft van de training gericht op de faciliteiten in de stad. Een statushouder heeft met veel instanties te maken. Sommigen, zoals Vluchtelingen Werk Nederland en taalscholen focussen op statushouders. Anderen zijn voor een breder groep beschikbaar – denk aan de sociale dienst, huisartsen, ziekenhuizen, scholen. Netsheila heeft een sociale kaart opgezet dat door iedere gemeente in te vullen is op de specifieke onderdelen. Ons ervaring is dat de informatie nooit eerder op zo’n overzichtelijke manier aan statushouders is gegeven. Het wordt bijzonder door hen gewaardeerd.

Resultaten van de netwerklessen

Sommige resultaten van deze netwerk les zijn onmiddellijk waarneembaar. Anderen komen later.

Regelmatig laat een statushouder – of de groep samen – weten wat niet werkt in de dienstverlening dat op hen gericht is. Zo is bijvoorbeeld in een stad aan het licht gekomen dat alle Eritreeërs verplicht in de groenvoorziening moeten werken en dat ze geen tijd vrij krijgen om hun post met VWN door te nemen, of om Nederlandse les te volgen. Met dit signaal kon het coördinatiepunt statushouders stappen nemen om verbetering in deze situatie te brengen. Netwerkles en de opdracht op een behoefte te formulieren heeft de mogelijkheid gecreëerd voor de mensen om hun situatie kenbaar te maken.

Mensen noemen tijdens het netwerkles datgene dat zij nodig hebben en daaruit vloeit vaak een nieuwe realiteit. De statushouder die denkt geen steun meer te kunnen vinden bij het overbrengen van zijn familie weet ineens nieuwe hulpbronnen aan te boren en krijgt weer hoop. Een jongeman die fotograaf wil worden wordt voorgesteld aan een fotograaf en binnen de korste tijd heeft hij nieuwe vrienden, uitzicht op werk en gevoel dat het hem hier gaat lukken. Een jonge vrouw die aan haar studie wilt beginnen en kent nog niemand, die voorgesteld wordt aan een studente die haar vriendin kan worden.

Dromen kunnen snel gerealiseerd worden, bijvoorbeeld de droom van een jongen om voetballer te worden. Lid van een vereniging was hij niet – daar had hij het geld niet voor. De mensen bij hem aan tafel wisten dat er verenigingen zijn in zijn stad in Zuid-Holland die statushouders gratis lidmaatschap geven. Zijn carrière als voetballer kan beginnen.

In een dorp in Noord-Holland zijn vier deelnemers  later vrijwilliger geworden bij de lokale festival waar hun vaardigheden volledig benut kunnen worden. Zo worden ze deel van de gemeenschap, worden hun netwerken uitgebreid, hebben ze veel kansen om hun Nederlands te oefenen en ze opereren in een omgeving die hen waardeert voor wie ze zijn.

Sommige deelnemers geven aan taalmaatjes te willen hebben. Via de bibliotheek en via particulieren zijn maatjes gevonden. Ook gaan de deelnemers makkelijker naar de buren toe om hulp te vragen.

In een vreemd land waar alles anders gaat als thuis, kunnen nieuwkomers veel vragen hebben. In deze training leren de deelnemers dat alle vragen welkom zijn.

De samenleving wint. Statushouders weten sneller de route naar een leven die ze willen leiden. Ze hoeven niet te wachten op ‘hulp’ van anderen, ze kunnen zelf op zoek gaan naar wat ze nodig hebben.

Lin McDevitt-Pugh

===========

Lin McDevitt-Pugh MBA geeft netwerktraining aan bedrijven, organisaties en individuen.  Ze werkt met ondernemers, Agile teams, statushouders, communicatie professionals, non-profit organisaties en meer, in Afrika, Engeland, Nederland, Australië en de VS. Binnenkort geeft ze een lezing aan vrouwelijke professionals in Amsterdam en aan de Wereldbank in Washington DC. Haar bedrijf Netsheila ontwikkelt nu een project om kinderen met een migratie achtergrond een inhaalslag te laten maken met het bouwen en benutten van hun netwerken.