Is begeleiden naar werk een achterhaald begrip?

Gemeentes worstelen met werkbemiddeling voor vluchtelingen. Vluchtelingen krijgen te vaak werk onder hun niveau aangeboden. Voor hen stressvol, want ze willen graag verder in Nederland. Voor de uitkeringsinstantie stressvol want ze willen graag mensen naar werk begeleiden. Anno 2018 is begeleiden naar werk een achterhaald begrip.

Gemeentes zijn sinds 2015 verantwoordelijk voor de Participatiewet (Pw).

De Pw verzorgd werkeloosheidsuitkeringen en is erop gericht om zoveel mogelijk mensen met arbeidsvermogen naar werk, bij voorkeur betaald werk, te leiden.

Vluchtelingen

Vluchtelingen vallen onder de Pw. Totdat ze een baan hebben ontvangen ze een uitkering van de Pw.

Gemeentes willen dat mensen zo snel mogelijk uit de uitkering komen en hebben bureaus zoals Werkom in Zaanstad en Purmerend de opdracht gegeven om werkzoekende uitkeringsgerechtigden te helpen bij het vinden van een baan. Werkom is daarom bezig zoveel mogelijk bedrijven aan zich te binden – bedrijven die bereid zijn om mensen uit de bijstand aan werk te helpen. Daarnaast kunnen bijstandsgerechtigden bij Werkom een beroep leren zoals verpakken, schoonmaken en elektromontage. Daar heeft de markt behoefte aan. Een goede zaak.

Maar trekt Werkom bedrijven aan die interessant zijn voor een hoogopgeleide IT-er uit Syrië? Het blijkt van niet, want Mohammed M, een cursist van mij met 10 jaar IT-ervaring, kreeg slechts een baan als schoonmaker via Werkom aangeboden. Hij was verplicht voor 12 maanden voor deze baan te tekenen. Andere hoogopgeleide nieuwkomers in mijn workshops waren verplicht om werk aan te nemen als orderpicker bij Albert Heijn of Hello Fresh.

De wet verplicht uitkeringsgerechtigden een aangeboden baan aan te nemen.

Hoe komen mensen anders aan werk?

Is een bedrijf zoals Werkom de enige oplossing voor gemeentes? Bij Netsheila denken we van niet. We denken dat nieuwkomers sneller aan een baan kunnen komen als ze een functioneel netwerk hebben en benutten.

We weten van verschillende onderzoeken, ook die van Sjiera de Vries, lector Sociale Innovatie bij Hogeschool Windesheim, dat nieuwkomers een baan vinden via een informele route of via eigen netwerk. Nieuwkomers vinden nooit een baan via een reguliere sollicitatieprocedure. De gemeente Zaanstad, ondernemer, week dat ook.

Het kan anders

Mohammed M heeft nu een baan bij een bank, niet omdat Werkom dat vond maar doordat hij mij tijdens de workshop Netwerken naar werk vertelde dat hij een baan in de IT zocht. Ik polste verschillende mensen in mijn netwerk. Een verbond me door met haar collega die informatie stuurde over sollicitatiemogelijkheden voor nieuwkomers. Zo kreeg Mohammed M op eigen kracht een baan die bij hem past.

Gemeentes die succesvol mensen aan het werk willen krijgen, zoals de gemeente Zaanstad, bieden netwerklessen aan. Zo komen meer mensen sneller uit de uitkering én terecht op plekken waar de maatschappij van hun kennis en vaardigheid kan profiteren. Dat is participatie.

“Ik verklaar dat ik actief een bijdrage wil leveren aan de Nederlandse samenleving en reken erop dat ik daarvoor ook de ruimte en medewerking krijg van mijn medeburgers.” Uit: Basistekst participatieverklaring. Sinds oktober 2017 zijn alle nieuwkomers verplicht om deze tekst te ondertekenen

Benieuwd naar wat netwerklessen voor nieuwkomers in uw gemeente kunnen veroorzaken? Mensen staan in hun eigen kracht en weten dat ze hier in Nederland een toekomst kunnen bouwen.

=======

Lin McDevitt-Pugh is netwerkexpert en richt zich op netwerken en sociale vraagstukken

 

Onze opdrachtgevers